Βαξεβανίδης Νίκος: Τριώδιο. Η εναλλακτική λύση για τη σωτηρία της Πατρίδος μας

Τριώδιο.

Μια περίοδος που ομολογουμένως μιλάει γι’ αυτήν, περισσότερο ο "κόσμος" παρά οι χριστιανοί.

Μια περίοδος που η Αγία μας Εκκλησία ανοίγει το βιβλίο που λέγεται κατανυκτικό Τριώδιο, ενώ παράλληλα ο διάβολος ανοίγει και εκείνος το δικό του "Τριώδιο"

 Η Εκκλησία θα μας καλέσει σε προσευχή, νηστεία και αγρυπνία, ενώ ο διάβολος μας λέει πως το δικό του ‘’Τριώδιο’’ δεν έχει προσευχή και κόπο ούτε νηστεία, αλλά γλέντια με αφθονία φαγητών.  Φυσικά και εκείνος προτάσσει αγρυπνίες, αλλά σε κέντρα διασκέδασης με σαρκικές απολαύσεις και ακολασίες. Ο άνθρωπος φυσικά σαν σαρκικός που είναι στις περισσότερες περιπτώσεις διαλέγει, δυστυχώς, το δεύτερο ‘’Τριώδιο’’.

Την Κυριακή ακούσαμε στους ι. ναούς «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα», ενώ παράλληλα διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα διαφημίζουν την έναρξη ξέφρενων καρναβαλιών, γονείς παροτρύνουν τα παιδιά τους να μασκαρευτούν για να πάρουν μέρος στα σχολικά πάρτι και διάφοροι σύλλογοι προετοιμάζονται για αποκριάτικα ξεφαντώματα. Πικρή αλήθεια είναι δυστυχώς, ότι σε πολλές περιπτώσεις οι πνευματικοί μερικών οικογενειών, τα επιτρέπουν αυτά, λέγοντας πως, δεν πειράζει αφού είναι παιδιά και πως καλό είναι να συμμετέχουν ώστε να μην απομονωθούν από τα υπόλοιπα παιδιά. 

Ο Κανὼν ΞΒ΄(62) της Ϛ΄(6ης) Οικουμενικὴς Συνόδου μας λέει τα εξής:

«... Μηδένα ἄνδρα γυναικείαν στολὴν ἐνδιδύσκεσθαι, ἢ γυναῖκα  τὴν ἀνδράσιν ἁρμόδιον· ἀλλὰ μήτε προσωπεῖα κωμικά, ἢ σατυρικά, ἢ τραγικὰ ὑποδύεσθαι·

... Τούτους οὖν ἀπὸ τοῦ νῦν τι τῶν προειρημένων ἐπιτελεῖν ἐγχειροῦντας, ἐν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, εἰ μὲν Κληρικοὶ εἶεν, καθαιρεῖσθαι προστάσσομεν, εἰδὲ λαϊκοί, ἀφορίζεσθαι.»

Είμαστε λοιπόν, ένας λαός αυτό-αφορισμένος με αφορισμένο πρωθυπουργό και αφορισμένους  υπουργούς!

 Σε μια μακρά δεινή και τραγική περίοδο για την Ελλάδα όπου οι απειλές μας έχουν περικυκλώσει ποικιλοτρόπως, το μόνο που δε θα θέλαμε είναι και η οργή του Θεού που μάλλον τελικά είναι αναπόφευκτη και ίσως τα αποτελέσματα της, τα προγευόμαστε τα τελευταία χρόνια  αν ανατρέξουμε σε γεγονότα που ουδέποτε είχε γνωρίσει η Ελλάδα στο παρελθόν Τουλάχιστον όχι σε τέτοια έκταση. Ας θυμηθούμε μερικά.

• Σεισμοί εν μέσω πανδημίας οι οποίοι ισοπέδωσαν το Αρκαλοχώρι, ενώ μόλις λίγο καιρό πριν με εντολή του τοπικού μητροπολίτη κ. Ανδρέα, καθιερώθηκε το πρώτο εμβολιαστικό κέντρο σε ιερό ναό της περιφέρειάς του! Στο ίδιο περίπου χρονικό διάστημα, πάλι με εντολή του μητροπολίτη, μπαζώθηκε ο ιερός ναός της Αγίας Παρασκευής, ώστε στο σημείο να γίνει νέο αεροδρόμιο! Κυκλοφόρησε μάλιστα σοκαριστικό βίντεο που έδειχνε να σκορπίζονται με κομπρεσέρ τα ιερά λείψανα που είχαν τοποθετηθεί στην Αγία τράπεζα κατά τα εγκαίνια του ναού!  Σκαρφίστηκε και νέα ορολογία τότε ο μητροπολίτης μιλώντας για…. ξεθρόνιασμα!

• Θυμόμαστε επίσης τις καταστροφικές πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή της Καρδίτσας με την κακοκαιρία ‘’Ιανός’’ που πάλι εν μέσω πανδημίας κατέστρεψε τις περιουσίες σχεδόν ολοκλήρου του νομού με εικόνες αποκάλυψης αφού το ποτάμι παρέσυρε ακόμα και το ιατρικό κέντρο του Μουζακίου, γκρεμίζοντάς το!

• Συνεχίζοντας την ανάδρομη στα βλάσφημα χρόνια του νεοελληνισμού δε γίνεται να μην θυμηθούμε τις καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι που είχαν ως αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί περισσότεροι από 100 άνθρωποι. 

• Η Θράκη επίσης δοκιμάστηκε σκληρά από τις πυρκαγιές αφού η φωτιά που έκαιγε για εβδομάδες έκανε στάχτη χιλιάδες στρέμματα γης με τον καπνό να σκεπάζει σχεδόν ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα δημιουργώντας ένα απόκοσμο θέαμα εν μέσω θέρους.

• Λίγες εβδομάδες αργότερα στην περιφέρεια Θεσσαλίας σημειώνεται η καταστροφικότερη, νεροποντή (Daniel) διάρκειας 4 ημερών (!) η οποία αφάνισε αμέτρητα στρέμματα γης, έπνιξε χιλιάδες παραγωγικά ζώα, βούλιαξε σε τόνους νερού σπαρτά και καλλιέργειες, κατέστρεψε δρόμους και γέφυρες, απομόνωσε χωριά που ακόμα και σήμερα δεν έχουν κανονική πρόσβαση σε οδικό δίκτυο και φυσικά χάθηκαν περιουσίες όπως στάβλοι, αυτοκίνητα, ακόμα και ολόκληρα χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη  όπως για παράδειγμα ο βλοχός Καρδίτσας. Όσοι ζήσαμε εκείνη τη θεομηνία, θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε το αγιογραφικό χωρίο με μια μικρή παραλλαγή:  τοῦ ένατου μηνός, στις 4 τοῦ μηνός, τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐῤῥάγησαν πᾶσαι αἱ πηγαὶ τῆς ἀβύσσου, καὶ οἱ καταῤῥάκται τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν. (Γεν. 7:7)

 Να θυμίσουμε ότι ακόμα και σήμερα οι ζημιές δεν έχουν αποκατασταθεί και οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές.

• Θυμόμαστε επίσης με πόνο ψυχής και βαθιά συντριβή τους 57 νεκρούς και τo αίμα αθώων παιδιών που χύθηκε επάνω  στις γραμμές του τρένου στα Τέμπη πριν από 2 χρόνια.

• Ακόμα, δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως είναι τέτοια η δαιμονική ενέργεια που έχει επισκιάσει την Ελλάδα, ώστε δύναται να κάνει το ηφαίστειο της Σαντορίνης να εκραγεί και όλοι παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα.

Θα μπορούσαμε να θυμηθούμε πολλά ακόμα, μιας και ο κατάλογος των συμφορών είναι μακρύς.

Γεγονότα που θα μπορούσαν να αναφερθούν ως κοσμοϊστορικά στο πέρασμα των γενεών και όμως τα ζούμε μέσα σε λίγους μήνες. 

Ο κατά τα άλλα όμως ορθόδοξος λαός της Ελλάδας μάλλον δεν λαμβάνει τα μηνύματα και συνεχίζει τη βλάσφημη ζωή. 

Ο άμβωνας σιωπά εκκωφαντικά στους διαφόρους κινδύνους και αφήνει το ποίμνιο να κατασπαράσσεται από woke κουλτούρες, από ψυχοκτόνες οικουμενιστικές μαγαρισιές και από  αφηγήματα περί υποχρεωτικής υπακοής στην επιστήμη!

Οι πολιτικοί ίσως να έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης, αφού εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους καλά.  Εξυπηρετούν άριστα τα συμφέροντα τα οποία πρεσβεύουν. Εφαρμόζουν τέλεια την αντεθνική, ανθελληνική και αντορθόδοξη ατζέντα που τους υποδεικνύουν τα αφεντικά τους.  Η ευθύνη βαραίνει πάλι το λαό που τους εκλέγει ώστε να εξυπηρετηθούν τα προσωπικά του μικρο-ωφέλη ακόμα και εις βάρος της πατρίδας.

Για άλλη μια φορά ανοίγει το Τριώδιο λοιπόν. Μας δίνεται η ευκαιρία έμπρακτης μετάνοιας. Ή έστω μια ευκαιρία προσπάθειας για μετάνοια. Ο ελληνικός λαός, όσο και να έχει απομακρυνθεί από τα ιερά και τα όσια, μέσα του πάντα καίει το φυτίλι της πίστεως. Το είδαμε αυτές τις μέρες στα νησιά των Κυκλάδων που δοκιμάζονται από πρωτοφανείς σεισμικές δονήσεις  καθώς οι κάτοικοι μέσα στον φόβο και τον πανικό τους προέβησαν σε λιτανείες. Το ίδιο έγινε και με τη μεγάλη ξηρασία του καλοκαιριού που μας πέρασε όταν κάτοικοι διαφόρων περιοχών εν πομπή προσευχήθηκαν για βροχή. Λιτανεία επίσης έκαναν Έλληνες της ομογένειας με ελληνορθόδοξους ιερείς στην Αμερική,  λίγο πριν το πέρασμα του καταστροφικού τυφώνα και τελικά ο τυφώνας άλλαξε πορεία. Κάτι που το μαρτυρούν τα ρεπορτάζ εκείνης της περιόδου και οι τοπικοί μετεωρολόγοι.

 Προσευχές όμως χωρίς μετάνοια δεν εισακούονται. Ο Άγιος Παΐσιος  έλεγε: Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει και ο Θεός να είναι καλός μαζί του.

 Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε συνήθειες; Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε πορεία; Μήπως είναι καιρός να κοιτάξουμε ικετευτικά προς τα πάνω; Να προσπαθήσουμε να μην παροργίζουμε το Θεό;

  Όσο ακόμα προλαβαίνουμε. Αν προλαβαίνουμε.

Καλό Τριώδιο, καλόν αγώνα.